U bevindt zich hier: Verslagen > Zo vader zo zoon

Zo vader zo zoon

Onze zoon Bob slaagde voor zijn eind diploma en wilde geen fiets, snowboard of kamerinrichting, hij wilde een week vissen in de Ebro!!! Gezinsberaad gaf als resultaat dat zijn moeder niet mee wilde vissen dus moest ik het zelf doen;-)
Nu kom ik al jaren aan de Ebro en ook regelmatig op dezelfde plek, makkelijk en bekend.
Omdat Anton en Juta hun plek willen verkopen en we zekerheid wilde hebben we geboekt bij
Roxanne en Rinus Houtkoper (http://ebrowhoppers.com/nederlands). Zij hebben een zeg maar villa vlak bij Caspe en je kunt daar beschikken over 2 slaapkamers voor 2 personen en een woon/eetkamer en prima badkamer. Alle ruimte, privacy en comfort, hoewel we daar weinig van gebruikt hebben, de echte pret is toch aan de waterkant te vinden.
We kregen een 4mtr alu Linder visboot met 13,5 pk moter helemaal compleet met alles wat je wilt mee, steunen dieptemeter weegzak en weegklok enz.
Rinus is zelf ook visser en weet dus wel te vertellen over het wat en hoe. Ook makkelijk: je hoeft niet onmiddellijk zwaar te investeren in materiaal, hij heeft alles in 100% staat in de verhuur dus een keer proeven aan “big fish” vraagt niet direct je hele vakantiegeld.
Omdat Bob eerst feesten af moest konden we pas in Juli gaan, dit maakte mijn niet geruster, doorgaans echt bloedheet en weinig actieve vissen en de zon is daar serieus te nemen.
Wij vertrokken zaterdag 16 juli voor een week, Transavia was het best in prijs, mede door de mogelijkheid een hengel uitrusting extra voor € 20,- per reis  mee te nemen (20kg.) en via
internet ook een autootje gehuurd, een week voor 168,= is veel geld voor heen en weer rijden
maar alleen de trein naar Caspe is echt goedkoop (13,=) maar met bagage en visdrang wilde ik de vrijheid hebben. De weg naar het adres ken ik inmiddels uit het hoofd, niet over de tolweg maar gewoon de a2 ernaast en goed en gratis.
We kwamen tussen de middag aan en mochten direct aan tafel, zalige lunch en prima opstart van een visweek. Direct daarna de spullen uitgepakt en opgetuigd en Rinus had de boot al brandschoon en afgetankt voor ons klaarstaan. Binnen 10 minuten dreven we op de Ebro. Rinus adviseerde mijn oude stek weer te gaan proberen dus voeren we rap richting Chiprana. Die dag voerden we en zaten we het zweet uit, tjonge wat kan het daar heet zijn!! Helaas kregen we geen stoot maar voor de eerste dag........ De volgende morgen om 6.00 (erg hé) op en om 7.00 op de rivier weer richting Chiprana. Klein bijkomend probleem was de wind, ongeveer 30 km/uur voorspeld en net als hier klopte dit gedeeltelijk, het was in ieder geval 30 km maar wel per persoon dus maal 2.Wij vissen daar tegenwoordig met een karperachtige setting, kleine haak (3/0) op onderlijn aan wartels en elastiek om stenen als gewicht te kunnen gebruiken.
Die stenen vallen daar niet op, het barst ervan op de bodem, veel fijner is dat ze bij een dril of binnenhalen snel losschieten dus je verder niet hinderen en geen gewicht in het vliegtuig.
Aan de haak een hair met 3 tot 5 pellets in de makkelijke D-rig montage. Onze hengels zijn 150-300 grams meervalhengels van 285cm. Voorzien van Penn 320 reels met 32/100 (ja zo dun) gevlochten lijn. Ik ga ervan uit dat een trekkracht van 51 kg altijd voldoet en wind en stroom hebben veel minder vat op deze diameter. Voor het idee één van mijn grootste was 230 cm met 78 kg en ik ving hem op een spinhengel met 20/100 gevlochten. Wanneer je dikker vist en het stroomt stevig wordt je lijn al snel tegen de bodem gedrukt en je wilt niet weten hoeveel scherpe stenen en mosseltjes daar liggen te wachten. Met gevaar voor een nat pak door de golven en storm de 4 hengels uitgevaren en het wachten begon weer. Na een uurtje klapte eindelijke de eerste op de hengels en omdat het Bob's feestje was mocht hij de eerste. Ze deden beide behoorlijk hun best, Bob stond strak om de vis uit het water te halen en de vis wilde niets liever dan Bob erin trekken.

Na een paar minuten was Bob winnaar, 131cm en direct een serieuze record verbetering.
Helaas bleef het bij die ene en stormde later nog een hengel uit de steun waardoor het topoog brak en de lijn doorsneed. Ik ging met een shad proberen de +/- 100 mtr lijn uit het water te halen want een beaasde haak met deze zooi doe je niemand aan, hoewel??? Onze buurman die een dikke 200 mtr. Verder “zijn stuk Ebro” beviste met zijn klant toonde dat er zelfs aan de waterkant eikels zijn.

Nadat we de eerste dag onze stek uitpeilde kwam hij al melden dat dit “zijn plek”was en omdat hij zijn brood daar moet verdienen als gids besloten wij toch nog verder naar rechts op te schuiven.
Nu bleek later dat hij minimaal 100 mtr meer naar links voerde en viste maar vooruit het was m.i. geen ruzie waard. Terug naar het verhaal: ik vertikaalde dus in de buurt van zijn karperstek om de lijn uit zijn materiaal te houden en een vis niet met een eind lijn op te zadelen. Hij stond te fluiten en roepen maar met de wind hoorde ik natuurlijk niet wat hij vertelde. Nu maakte hij of zijn klant zich blijkbaar nogal boos en hij en de klerenkast sprongen in hun boot om verhaal te komen halen.
Toen ik ze vertelde dat ik in deze omstandigheden niet voor mijn plezier daar dregde en uitlegde wat ik echt aan het doen was begreep hij dat het niet was om “zijn” karpers te vangen.......
Op dag 3 besloten we niet naast dit figuur te willen zitten en zochten een andere stek. Deze was dichterbij en het water was dieper dus leek het mooier. Helaas ruilden we de buurman voor een stank van rottende resten en we vingen alleen rivierkreeft. Deze smaken overigens heerlijk.
Pas wel op een vuurtje stoken in het zomerseizoen komt je als het tegenzit op € 500,= boete te staan maar dat wist ik toen nog niet.

Dag 4   waren wij met de Linder met zijn V-romp dan ook de enige op het stuwmeer, alle platbodems konden niet varen vanwege de wind en golven. Het was minimaal 80 km/uur en dan spookt het er echt. Maar de stek was hot, na een paar dagen voeren (20kg/per dag) wist de vis waar het moest gebeuren. We hadden een extra zak pellets meegenomen voor de zekerheid en dat bleek heel fijn! We varen de lijnen uit, laten aan de hand het spul zakken, vertikaal naar beneden dus en voeren dat een paar kg. Direct erboven op. Als je je lijn gewoon loslaat zakt het naar de kant toe en ligt het aas niet bij het voer. Nu waren mijn hengels aan de beurt, al vlot ving ik er 3 stuks 1.0 1.05 en 1.15 lekker maar klein. Even later in de middag ging alles echt los, Bob pakte een meter en vlak daarop een 1.63 jawel weer een nieuw record en ik toen een 1.62 en er volgden snel een 1.28 en een 0.7 en een fijne 1.52 maar ook een bijvangst karper van 14kg. Ook een record voor hem.
Je begrijpt dat wanneer je na elke vis bij voert het aas lekker opschiet. Maar het is wel duidelijk, zuinig voeren is zuinig vangen!! Het resultaat 9 meervallen en 1 karper smaakte naar meer!
De volgende dag was het weer beter, minder wind maar wel drukker omdat iedereen weer kon varen. De stek naast ons was weer bezet.. Nu ging het nog beter we vingen er 13 en hielpen onszelf in de problemen: na een aantal vissen werd het siësta en stil. Na 14.00 besloten we alles opnieuw in te varen en vers te voeren. Dit was achteraf niet handig, ze lagen erop te wachten: ik voer terug naar de kant en Bob riep al ”hangen” en de hengel stond erg krom toen ik vastlegde. Toen hij in de buurt van de oever kwam kreeg ik ook een aanbeet en deze zat ook vast. Na een flink heen en weer getrek landde Bob 2.10 meerval,  wat een topper!!
En ik een 1.50 er. Nu werd het lastig, hoe maak je met 2 meervallen foto's waar je beide opstaat???? Bob pakte de beide vissen in ik wilde de camera pakken. Dit lukte niet omdat nu de 3de hengel kromboog en jawel de 3de meldde zich. Deze vis was groter maar ik had eigenlijk geen tijd dus drilde deze keihard naar de kant. Dit stelde overigens weinig voor, ik nam 3 meter en hij regelmatig 4 dus het ging niet heel snel. Nu was e.e.a niet meer te overzien: 3 vissen aan de hand in het water, hoe maak je dan nog een foto? Toen werd het nog lastiger, de 4 de stok stond ook krom, ik zei tegen Bob de 2 kleintjes (150 en 170) maar te laten gaan en ik mocht toen aan de bak voor de laatste van het kwartet, 4 hengels 4 vissen in 20 minuten het lijkt wel werken. De laatste was 1.90 en mijn energie was eventjes op.
Nu ben ik gewend aan de waterkant altijd vissers te vinden die je een sportief handje toesteken als je hulp vraagt. Nu zou het mooi zijn als ze een foto wilde maken. Nu heb ik al heel veel meegemaakt met vissen en vissers maar de vis gids-eigenaar Ron Beugelink van the complete ebro angler heeft bewezen de meest onsportieve en onprettige “sport”visser te zijn die ik in 50 jaar heb ontmoet.
Hij en zijn gespierde klant hoorden ons om hulp roepen, zagen ons zwaaien maar negeerden ons volkomen en lieten ons volledig barsten. Nu zijn er gelukkig heel veel andere adressen waarmee u succesvol kunt vissen zonder dat je met een dergelijk figuur aan het water hoeft te zitten! Tekenend voor de mentaliteit is dat toen ik hun ging “bedanken” voor de sportief aangeboden hulp zijn klant
dreigde met geweld en wanneer hij in september daar weer vist hij meerval vissers niet naast zich zou accepteren, jammer dat dergelijk hufterig gedrag inmiddels ook in onze sport voorkomt.
De volgende dag weer lekker ontspannen, 7 meervallen en een 19 kg. Karper voor Bob
redelijk eerlijk verdeeld en de laatste dag was het eigenlijk hetzelfde, weer 7 meervallen en een kleine karper (14kg).
Omdat ik hoog water had zei ik Bob “ik ga even de rivier vullen” en draaide me om, nog voordat  ik 1,5 mtr. Weg was zei Bob: “ik leeg hem dan wel” en sloeg hard aan met mijn (!!) hengel terwijl
hij al meer en grotere vissen had :-( Deze actie leverde hem de bijnaam “visdief”op maar erger nog ook een meerval van 2.08, de laatste van deze trip.
Wij hadden bij de Ebro Whopers (Roxanne & Rinus) een perfect onderkomen, riante verzorging lekker eten en drinken en goede materialen en altijd hulp, gezelligheid of advies als je het nodig hebt. Rinus leende ons een vervangende hengel voor de omgestormde, een sportief en sympatiek gebaar dat we erg waarderen. Het is een absolute aanrader wanneer je ontspannen en goed ingelicht een super visweek wilt meemaken. Wij vingen 37 meervallen en 3 karpers en ongeveer 1-2 kg. per persoon ivm. het lekkere en vele eten en drinken dat we (mee) kregen.

Alles super geregeld, geen boodschappen, gekook, kampeer gedoe of toestanden, gewoon heerlijk vissen, slapen, varen, eten en drinken eigenlijk helemaal niet op aan te merken, behalve dat er geen prikkeldraad om de stek  van “dhr.” Beugelink staat zodat iedereen weet dat het zijn Ebro is ;-) maar dat kan je Rinus niet verwijten.

veel succes bij de EbroWhoppers
Bob & Hendrik Jan Mok

Nb. zal je het zoeken besparen “Whoppers” betekend “kanjers”


vrijdag 12 augustus 2011