Meerval.nl

De voorbereidingen van onze trip naar de Petit-Rhone zijn eigenlijk gelijk na de zomer begonnen. Onze meiden die hebben t af en toe zwaar te verduren met ons. Een hoop nieuwe tips en trucs wijzer zouden we naar de Petit-Rhone afreizen omdat hier vanwege het klimaat de iets grotere zoetwaterbuffels van Europa zich zouden huizen. We hadden nu al een keer of twaalf op de Saone te midden Frankrijk gevist, eerst hadden we hier de karpers belaagd en sinds twee jaar belagen we hier de meervallen. Voor ons idee redelijk succesvol. Met als klapper op de vuurpeil vorig jaar de vangst van een meerval van 231 cm. We wilden weleens onze grenzen verleggen en natuurlijk genieten van een andere omgeving. Vrijdagavond 29 Augustus vertrekken we richting het zuiden van Frankrijk op jacht naar snorremans. Hier onze belevenissen in een dagboek vorm.

Dag 1
Na een nachtje uit werk vandaan doorgereden te hebben Vinden we 's ochtends rond 9 uur een camping. Na een opfrisbeurt zouden we in de loop van de ochtend de Petit-Rhone op zoeken. We liepen nog even naar de receptie daar kregen we te horen dat de straat over tien minuten tot `s avonds zes uur werd afgesloten i.v.m. stierenrennen. In de vluggigheid snel spullen gepakt en de camping afgereden op weg naar de haven en boothelling. Na in de haven de hengels in gereedheid te hebben gebracht konden we onze auto en trailer niet in de haven kwijt maar wel bij het vriendelijke boertje Maurice in St. Gilles welke met zijn terrein aan het water zat. We dachten op de Petit-Rhone te zitten, bleek Canal du Petit-Rhone a Sete te zijn. Via een sluis konden we op de Petit-Rhone komen, maar dit werd gekkenwerk. Er stond niks aangegeven over tijden en prijzen dus besloten om die dag niet door de sluizen te gaan Na twee uren clonken nog geen resultaat.
's Middags bij de trailerhelling Pont-Sylvereal gekeken. De helling bleek afgedampt met een bos omgekapte bomen. Dat werd dus niks. Na een half uurtje heen en weer gekeuveld te hebben. Zagen we een bordje met camping Peche. Naast Pont-Sylvereal bevond zich een camping met trailerhelling. Hier maar even kijkje genomen en een plekje gereserveerd voor de volgende dagen.

Dag 2
Wederom voor tienen de camping af en aangekomen op de camping in Pont Sylvereal. Boot te water gelaten en bij ons plekje aangemeerd. Elf uur zaten we op het water, driftend met dobbers en palingen. Het stikte van de muggen, maar omdat we ons in gesmeerd hadden met anti-mug hadden we hier geen last van. 's Avonds wederom driten met dobbers, alleen nu langs de vele overhangende bomen en lelie velden. Tevens twee a drie gaten in de rivierbedding bevist.
Een paar hele rare aanbeten gehad, maar na het aanslaan bleek er geen vis aan de andere kant van de lijn te zitten. Helemaal geen druk helemaal niks.

Dag 3
Wederom vandaag 't water op voor 11 uur. Een paar uur wezen clonken op de rivier en nog even met dobbers en paling in drie diepe gaten gevist. Een aantal aanbeten gehad op de palingen, maar op onverklaarbare wijze werden deze niet verzilverd. Er was überhaupt geen druk aan de andere kant van de lijn te voelen. 's Avonds nieuwe kansen dan maar, na vijf minuten vissen met vier hengels achter de boot met evenveel fanatieke palingen onder de dobbers krijgen we weer een aanbeet. Ik pak de hengel rustig op, laat de dobber nog even gaan en sla dan aan. Eindelijk druk aan de andere kant van de lijn al voelt het niet zwaar aan. Dan zal het eindelijk zover zijn na drie dagen werken voor verzilverde aanbeet. Na drie minuten drillen kwam de vis dichterbij de boot. Al snel zagen we dat het niet om een meeval ging, maar om een harder van een centimeter of 70. Met een haak en een paling in zijn bek, ongelooflijk. 's Avonds tot twaalf uur doorgevist en samen in goed overleg besloten om de volgende ochtend onze spullen te pakken en ons richting het ons zo vertrouwde Saone te begeven. Naar ons idee heb je helemaal nix te zoeken op de Petit-Rhone als de harders met miljoenen tegelijk de rivier op trekken, het is een kant en klaar-maaltijd voor de meervallen. Waarschijnlijk hebben de harders ons op een tiental aanbeten getrakteerd.

Dag 4
's Ochtends 8.30 uur vertrokken richting de noordelijk gelegen Saone. Na een reis van een kleine 400 km. zijn we op onze vertrouwde camping aangekomen. Na eerst onze Franse buren begroet te hebben, pakken w de spullen uit en richten we onze tenten voor de derde keer in vier dagen in. Halverwege de middag zitten we op de rivier en we driften er op los, langs de voor ons welbekende stekken. De verwachte aanbeten blijven alleen uit.
 's Avonds een pauze voor een stevige hap met een soepje. Na anderhalf uur zitten we alweer op het water. We bevissen een aantal mooie stekken langs uitgeholde kanten met overhangende takken en lelie velden. We besluiten om 23.00 uur onze tenten op te zoeken na de vierde visloze dag.

Dag 5
Na een stevig ontbijt maken we de boot weer klaar voor vertrek, zoals wormen palingen hengels volle accu`s en de net gekochte regenbroeken ivm de verwachte regen zijn weer aan boord. Dus we zijn er helemaal klaar voor. We hadden besloten om vanmiddag te gaan clonken op de stekken waar we afgelopen zomer diverse aanbeten hadden gehad op ons toen aangeboden palingen. We zijn half uurtje bezig en hebben al diverse stijgers gehad totdat er echt een mooie streep van de bodem afkwam en ik tegen gertjan zei, komt ie dan! Tegelijkertijd klapte de hengel naar beneden. Gertjan heeft een mooie dril en zien we opeens de schim van de meerval. De meerval was mooi gehaakt en werd met de meervalgreep geland. Een mooie meerval van 147 cm was de eerste meerval van deze trip en nog een mooie ook. De trip was in ieder geval gered door dit fraaie examplaar. Die middag en avond regende en onweerde het zo hard dat we besloten om op tijd te gaan slapen en de volgende ochtend weer fris en fruitig aan de start konden verschijnen.

Dag 6
Na de vangst van gister met het kwakhout was onze vakantie in ieder geval geslaagd. We hopen de laatste dag nog een mooie meerval in de boot te krijgen dan is het feest kompleet. Gertjan was een klein uurtje aan het clonken met het kwakhout toen uit het niets de hengel mooi krom trok. Deze aanbeet zagen we op de dieptemeter niet aankomen. Schrikken dus! Aan de andere kant van de lijn werd hevig gevochten. Totdat gertjan de meerval in de boot landde. Een mooie meerval van 107 cm was mijn deel. Klein vreugde dansje was wel op zijn plaats na zo`n week. De wind wakkerde flink aan en het clonken met het kwakhout was af en toe gekkenwerk. We opperde het idee om recht onder de transducer een paling te hangen met de bijhengel in de iets hogere waterlagen zodat we in ieder geval iets op onze scherm van de dieptemeter konden zien. De paling hing op zo`n 3 meter onder de boot op een gemiddelde waterdiepte van 7 meter de hengel hadden we op ratel stand staan om zo de aanbeet te registreren. Na een uurtje vissen hebben we drie aanbeten op deze methode en een gevangen meerval van 99,5 cm. Over die bijhengel hebben we het idee dat je deze misschien door middel van een breeklijntje deze aan de spiegel te bevestigen, om zo een soort boei-montage te maken en de meerval zo zichzelf te laten haken, omdat de ratel naar ons idee met deze methode teveel weerstand geeft. Dit gaan we natuurlijk nog een keertje testen. We vangen later die middag nog een meerval van een centimer of zestig. `s Avonds driften we nog een paar uurtjes met dobbers zonder resultaat.

Na een hoop gevlieg en gereis deze week is onze trip tijdens de laatste twee dagen gered. We willen daarom ook iedereen bedanken voor de tips en trucs die wij van de MSG-leden in de voorbereiding hebben ontvangen. Succes allemaal tijdens jullie komende sessies. Uiteraard bedanken wij de mannen van Roven.nl voor het leuke contact
Groetjes Gertjan Knaap en Roy Noom