Meerval.nl

De vakantie begon voor mij en mijn vriendin met bezoek aan mijn ouders in zuid Frankrijk, de Pyreneeën. Vaste prik om een dag, samen met hun naar een meer in de buurt te gaan om het record ‘voorntje tikken’ scherper te stellen. Stokbrood, blikje vis en wijn ontbreken zéker niet. Dit jaar heb ik tot grote vreugde vernomen dat er op dit meer ook meerval zit.

Tijdens het opkomen van de zon was ik met mijn vader aangekomen bij het meer. We bliezen de boot op. Met frisse moed begonnen aan mijn sterker aangewakkerde passie, meervalvissen. De ochtend ging visloos voorbij maar met prachtig weer en natuur viel dit goed te verwerken. Toch maar even de feederhengels uit..

Op het heetst van de dag begon het meervalsyndroom weer toe te slaan, geen rust, ik moest wat gaan proberen. Zodoende een dikke voorn middels een hair verenigd met een Owner haak en aan een Oasis-fles (lees boei) uitgevaren. Er verstreek wat tijd toen ik een piepje hoorde van de optonic, waren dat nu kolken rond de boei? Misschien begon ik te zien wat ik wilde zien door de hitte…laat maar. Vijf minuten later piepte de optonic volop. Ik deed twintig meter in drie sprongen want deze was voor mij! De vis wilde er niet erg aan geloven en nam een paar vette runs. De grootste vis die ik ooit ving viel hierbij in het niet. Even daarna stond ik tot mijn middel in het water met de vis waar ik zolang op hoopte. 1.45 meter

De dag werd voldaan afgesloten met een wijntje bij de ondergaande zon.

Deel 2

Het tweede deel van onze vakantie brachten we door in de prachtige Rhone vallei, net onder Avignon.

De omstandigheden waren helaas slecht. De bekende Mistral met windkracht 6-8 op dit immense water daar ging ik me niet aan wagen. We hebben de week voornamelijk gevuld met het bezoeken van stadjes en markten, erg leuk. Nog een nacht wild gekampeerd aan de rustigere Gardon, daar geclonkt en op karper gevist, beide zonder resultaat op een klein karpertje na. De werkelijk prachtige natuur, ijsvogels, bevers en vallende sterren maakten alles goed. De laatste paar dagen werd de wind iets zwakker, 4 bft. We hebben rond Avignon een stuk Rhone gevonden waar luwere plekken waren. Hier zou ik het een avond gaan proberen.

Het is voor mij nog onwennig om te vissen vanuit de boot, kloppen, hengels op diepte houden en scheepvaart in de gaten houden is best veel tegelijk. Daarnaast driften we op de winderige stukken veel te hard. Aan het eind van de dag (en mijn latijn), zonder vangst dreven we weer af naar een zeer winderig gedeelte van de rivier. Met een hand onder mijn hoofd de ander kloppend met het kwakhout overdacht ik alles, doe ik iets verkeerd? straks weer verkassen? of het voor gezien houden? Tok! Een klap op de hengel met octopus en pieren, wat voor mij nu nog als een film lijkt begon. Toen er beweging in de vis kwam zaten we midden op de rivier, hoog klotsende golven tegen de boot, in het donker.. En nu?
We wisten tussen de rotsen en prikkelbosjes een plaats te vinden om de vis te landen. Dat ik half in het water viel boeide me niet want ik had er één! 1.70 meter
Met respect werd hij teruggezet in zijn element.

Mijn vakantie begon al een beetje met het plannen ervan. Zoals ook vorig jaar bezocht ik de roven shop voor de benodigdheden en een motiverend praatje. Vorig jaar speelden woorden van Bas de hele vakantie door mijn hoofd: “Daar zitten ze zeker”.
Woorden mbt de Pyreneeënstek, die dit jaar door mijn hoofd bleven spelen: “Meerval zit overal”, en dat bleek waar. Dank voor oprichter en leden van meerval.nl voor informatie en motivatie.

Gerben