Meerval.nl

Na een aantal weken niet meerval vissen bleek ik nog een paar dagen te kunnen opnemen en ben
dit keer weer met mijn zoons Bram en Bob naar de Moselle vertrokken.
Zondag 5 juli niet te vroeg begonnen we de reis naar het mooie Frankrijk.
Na weer een ontspannen rit(je) kwamen we rond de middag weer op de camping aan de Moezel
aan, die met dat eerder genoemde “zwarte gat” als normering. De beheerders herkende mij direct,
of het schip waarmee we aankwamen....In elk geval was er meer dan genoeg plaats, het zwembad en de overige sanitair gebouwen ook open. Wel bruikbaar maar met slippers aan zal ik maar zeggen.
We hadden alles redelijk voorbereid dus lagen we om 3 uur al dauw-wormen zwemles te geven.

Hier moet ik even iets van de geschiedenis vertellen om een en ander in het juiste perspectief te zetten: mijn zoon Bob was 6 toen hij zijn eerste meerval ving (nu 14) en er zijn nog er een paar gevolgd. Bram echter is nu 19 en had nog nooit meerval gevangen, hield wel jaren het familie karper record met 16 kg. (met 12 jaar) maar was op meerval nooit gelukkig. Nu had Bob er veel plezier aan om hem met grote regelmaat eraan te helpen herinneren dat hij erg welkom was om hand en spandiensten te verlenen, erg goed met de klonk overweg kon, maar het echte vis vangen maar aan ons moest overlaten.......je voelt de spanning al stijgen denk ik.
Welnu nog geen uurtje later trok iemand onderwater woest de lijn tussen mijn vingers weg en haakte ik de eerste van de vakantie. Een kleintje maar hij deed zijn best. Het gemopper in de boot was niet van de lucht, men vond het niet leuk, a-sociaal, hebberig onsportief enz. dat weer ik de vis

had. Mijn weerwoord hield ik voor me, er zijn mensen die er inmiddels aan gewend zijn.

Al snel nadat mijn visje weer rondzwom  beleefde Bram zijn TOP moment, een meerval greep zijn wormentros en het gevecht kon beginnen. Zoals ook de vorige was de vis niet erg groot, een kleine 80 cm., was het resultaat maar hij voelde als 15 meter!! Eindelijk ook meerval gevangen, eindelijk Bob stil, want ook al was het geen grote, Bob had er tot op heden maar 1 een ietsje groter gevangen, de dag kon al niet meer stuk.

We visten vlak bij de camping stroomafwaarts na de 2 bruggen en dreven rustig langs de oever.
Ik zat met mijn hengel op schoot de motor en de klonk te bedienen en de Heren konden zich uitleven op de visserij. Het aas was een tros wormen op een niet te grote dreg met een rubber inktvis
met 25 gram lood erin daarboven, vlak boven de bodem wiegen, bijna bejaarde truc, maar werkt prima. Omdat we natuurlijk om 22.00 op de camping dienden te zijn en de dag al lang was lagen we bijtijds in de slaapzak met de teller op 3 meervallen, helemaal eerlijk verdeeld. Het was nog wel even rumoerig van de discussie over wie nu wel en hoe groot had gevangen en zo.

Helaas moesten we door interne omstandigheden mbt. een bij de afwas vergeten koffiepot  's ochtends eerst een nieuwe koffiepot gaan kopen om de dag op de juiste manier te kunnen laten beginnen, dus waren we niet vroeg op de rivier.

Het was inmiddels mooi weer en ze hadden er een beetje zin in, Bram kwam los en Bob probeerde te volgen, ze vingen beide vis, de één wat meer dan de ander....  en aan het eind van de avond stond de teller inmiddels op 7 vissen, helaas niets echt boven de meter maar op de spinhengels die wij gebruiken (van 30-80 gr.) heb je ook lol aan de kleintjes.
Als je in nederland 4 snoeken van rond de 80-90 cm.vangt ben je best erg blij hield ik ze voor.

De derde dag verminderde de weersomstandigheden, meer wind en zelfs moeten schuilen onder de bruggen om een echt nat pak te ontlopen. Na de middag werd het wat beter en waren en weer 2 meervallen aan boord geweest, we hadden er best lol in. Omdat de tijd begon te dringen vroegen we ons af of we door zouden driften of nog een keer terug zouden varen maar de overpeinzingen werden redelijk woest verstoord, Bram haakte weer een vis, maar dit keer had hij weinig in te brengen, hij zwom gewoon weg en nam de boot mee! Eindelijk een echte vis, Bram stond volop te genieten: zoveel kracht en hij bleef maar gaan. Na een paar minuten besloot Bob dat dit wel iets was om op film te zetten en zo gaat de dril voor het nageslacht bewaard blijven.

Na nog eens 5 minuten filmen en drillen komen de eerste bellen boven, de vis blijft echter zo diep als hij kan. Eindelijk komen er meer bellen maar nu ook kolken boven en een minuutje later ziet Bram ”het is een krokodil! Zo groot!” voor het eerst. Na een klein klopje (wel vooraf gewaarschuwd natuurlijk) schiet de vis weer naar beneden en moet Bram opnieuw aan het werk.

Even later is de meerval aan het eind van zijn krachten en wil ik hem niet verder laten verzuren dus grijp ik hem in de bek en kunnen we naar de oever.

Met behulp van de brancard van zeildoek kunnen we hem netjes en onbeschadigd aan land brengen, meten en wegen: 1.58 mtr. met 26 kg. Mooi, mooier mooist voor Bram, van de “0” naar het Franse familie record is onder de ogen van zijn broertje heeeeeel erg fijn na jaren plagen!

We maken de nodige foto's en filmpjes en zetten de mooie meerval ongeschonden weer terug in de Moselle om verder te groeien.

De volgende ochtend was het weer waardeloos, heel veel wind, dalende temperatuur en regen.
We hebben de hele dag onze uiterste best gedaan, helaas zonder enig resultaat. Gelukkig waren de douches op de camping wel warm, want het was inmiddels koud geworden. Jammer genoeg was ook de laatste dag zonder succes, waardoor eens te meer werd bewezen dat je ook op de Moezel niet standaard met vis op je cv. thuiskomt!
Het was een zeer geslaagde trip, nu maar met de helft van het aantal vissen (10) maar wel met meer gewicht in totaal.  Al eerder schreef ik dat er in de Moezel zeker ook grote vissen zwemmen en dit is opnieuw duidelijk gebleken. Natuurlijk zou ik je niet aanraadden met “Ebro of Po” hengels te  gaan vissen, de bodem is behoorlijk schoon en met en zware spinhengel van 2.4 mtr en 16/100 gevlochten lijn  kan je eigenlijk zo goed als alles aan vanuit een boot.  Met dat materiaal beleef je ook plezier aan een vis rond de meter. 
En alweer: “aux revoir Moselle” et Silures!!

Bob, Bram & Hendrik Jan Mok