Mooie herfstmeerval met Erik
Een maandje geleden kreeg ik een telefoontje van Erik, een jager en visser in hart en nieren zo bleek, met de vraag of hij een keer met me mee mocht meervallen op de maas. Na een gezellig gesprek spraken we zondag 3 oktober 2010 af in het mooie Limburg. Een warme avond en een maas met een temperatuur van 17,8 graden waren een voorbode van hetgeen ons te wachten stond.
De zon was nog niet onder aan het gaan om 17:45 en in het licht gaven de meervallen, zoals ik verwachtte, niet thuis. Toen de schemer in begon te zetten kwamen echter de eerste "stijgers" van de bodem los om onze prachtige bossen dauwpieren te bewonderen. De aanbeten bleven echter uit.
Toen het eenmaal donker was hadden we momenten met wel drie meervallen rond ons aas en voelde we ze ooit tegen onze lijnen zwemmen. Spannend!
Toen klapte de hengel van Erik ineens akelig ver dubbel en had hij contact! Zo snel als deze gekomen was was hij er ook weer af. Balen. Ik zag de meerval op de dieptemeter nog mooi wegzwemmen en op 1,5 meter van de bodem blijven hangen. Tijd voor een zwaar sjekkie en een borreltje.
De spanning zat er nu goed in. De boot wat verlegd en kloppen maar met het kwakhout. Na een knabbel op mijn aas voelde ik de vis wegzwemmen en dit was voor mij het teken te slaan. Hangen! Direct gaf ik mijn hengel (fun stick) aan Erik en hij drilde de vis als een pro netjes af. Netjes gehaakt voor in de bek op een owner ssw 7/0 haak. De meter stopte op 104cm.
Daarna wat gelachen en Erik wat geoefend met het kwakhout.
"Kopje erin en dan doorduwen Erik ;)"
Tot de volgende keer maat.
Bas van Nuland