Moeizame Moselle
Voor Bob een opsteker, gezien de ervaring van vorig jaar (lees “eindelijk gerechtigheid”) waar Bram na jaren van pesterijen eindelijk ook meerval ving en gelijk het franse familie record claimde.
Hij zag een groot en open doel om zijn broer weer achter zich te laten en een vis boven de 1.60 te vangen.
Na gedoe over de pellets bleek uiteindelijk “Roven.nl” ons op het laatste moment te kunnen helpen.
Bas had geen hele grote maar wel de juiste pellets en vond het geen punt om op zondag(!!!)morgen redelijk vroeg ons te ontvangen in zijn shop, wereld-service waar we erg blij meer waren.
Zijn winkel is inmiddels flink voorzien van een goed assortiment en je kunt je hart ophalen
Toen we voorzien waren van aas, kunstaas, aas-naalden enz. konden we de reis naar Viller le Sec www.campingvilleylesec.com beginnen. Bas wilde gezien de mazzel-situatie Bob een voorsprong geven en gaf hem een Franse meerval octopus mee om hem in ieder geval de hoofdprijs te bezorgen.
Ik ben lang aan het peinzen geweest over de vraag Moselle of Saone en heb flink gegoogled maar aan de Saone moesten we toch weer zoeken en avonturen en ook de reisafstand deed me besluiten voor gemak te kiezen. De camping kennen we goed, we zijn er al vaak geweest, direct aan de rivier en ook heel fijn: een eigen haventje. Het grote voordeel is dat je op elk moment van de dag/nacht kunt gaan of komen als je met de boot gaat en niet met sluitingstijden te maken hebt zoals op de andere bekende campings. Vanaf de camping kunnen we eenvoudig traileren maar als je een zwaarder boot hebt zit er op een paar kilometer bij de brug bij Marron ook een echte trailer helling.
De in vorige artikelen beschreven steiger in het haventje is flink aangepakt, nieuwe stevige planken maken het in en uitstappen heel wat minder spannend dan de laatste keer. Als vertrekpunt voor het meervallen een fijne locatie, elke morgen vers brood en ook fijn, dicht bij een grote supermarkt en nog fijner: een goede hengelsport zaak waar je ook de vergunning kunt kopen. De vergunningen zijn overigens niet meer voor weinig, waar we buiten het seizoen een jaarkaart kochten voor € 62,= konden we nu in vakantie een “carte de vacance” kopen die vroeger een tientje of zo kostte maar nu € 30,= pp. Blijft betaalbaar maar inflatie heeft behoorlijk toegeslagen zal ik maar zeggen.
Ongeveer 5 uurtjes rijden aangekomen, lekker warm weer (35'C), plek opgebouwd, konden we geen vergunningen kopen op zondag. Normaal zitten we daar niet zo mee, ben op het water nog nooit gecontroleerd maar ja....Nu heeft Bob minder hekel aan voetbal dan ik en er was iets als de finale tussen Nederland en Spanje verwacht die avond, dus hij wilde wel kijken. In het kader van samen uit, samen thuis moest ik dat dus ook meemaken. De camping wordt door veel Hollanders met sleurhutten gebruikt als tussenstop van- en naar het hete zuiden dus het hele terras was ongeveer oranje. Overigens was de bediening ook pro Holland gezien de oorlog-kleuren op hun gezichten.
Over het verloop hoef ik niets te verklaren, ik was liever gaan vissen.
De volgende morgen na de boodschappen eindelijk het water op. Waar Bas op hoopte gebeurde
al snel, Bob kreeg al vlot de eerste aanbeet op de octopus-truc. Helaas wist dit visje een mondvol gratis wormen te pikken zonder gehaakt te worden. Na een tijdje kreeg alweer Bob een beet en ik begon me serieus zorgen te maken over de Bas-truc, als dit de hele vakantie zo door zou gaan.....
Ook deze vis werd niet gehaakt maar na het eten kreeg Bob vlak bij de sluis op 8,5 mtr. Weer een klap op de top en deze hing wel! De kop was eraf al was het een kinderhoofdje.
De volgende dag hebben we heel veel geprobeerd, eindelijk kon ook ik de eerste bijschrijven, ook leuk als oefening maar niet echt sensationeel. Omdat we al snel de hele buurt hadden afgevist zijn we stroomop gevaren, voorbij de kleiduif schietbaan (echt achter de rode boeien blijven) en na de brug rechts (stuurboord) afgegaan de “Moselle sauvage” op.
Hier wordt door de lokalen zeer serieus op meerval (palingen,karper)gevist maar ook zij vingen niets. Door Bob's honger gedreven ben ik op zoek gegaan naar een bakker in het dorpje dat aan de rivier ligt en toen ik over een bruggetje wandelde waaronder een stroompje de Moezel instroomde zag ik een school roofblei zwemmen, je begrijpt dat we snel een zilver plugje monteerden en naar de uitmonding toedriften. Bob kreeg de eerste kans, hij wierp een paar meter tekort en de tweede worp deed ik, wel in het stroompje en onmiddellijk een grote klap op de top, de eerste blei werd niet vrolijk. Ik daar in tegen wel heel erg, leuke sterke sportvis die ik nog niet had gevangen in de randstad waar we gewoonlijk vissen.
Vrijdag kwam Ed mijn vast visvriendje ook even een poging wagen, hij was net terug van zijn vakantie in Nederland waar hij lekker aan het snoeken was geweest tot 1.19 mtr aan toe.
Hij vist nu met bijna belachelijk groot kunstaas, twisters met dubbele staart van 20-25 cm., je moet je aas zowat drillen als je het binnen haalt. Ook nu probeerde hij de rivier te dempen met dit gedrocht en na een tijdje trollen met het kreng in het kielzog, klapte een meerval op het ding.
Dit zag er wat beter uit dan wat er tot nog toe aan de hengels hing. De vis trok er leuk aan en wist zelfs ons bootje te verplaatsen. Het resultaat was 110 cm. Leuk en lekker maar mocht een meter langer.
Het spannendste wat we meemaakten was een slang die de rivier overzwom, toen, we dichterbij voeren om eens goed te kijken kwam hij dichterbij en om ervoor te zorgen dat wee geen gehakt achter de boot maakten draaide ik me om de motor in z'n vrij te zetten. Toen ik me terugdraaide was de slang verdwenen, ik wist niet dat ze zover onderwater kunnen zwemmen. Na een paar uur trollen en werpen (roofblei) en pootjebaden en zwemmen in het wilde deel van de rivier voeren we terug en op de plek waar we de slang zagen, voelde ik plots iets over mijn voeten gaan, omdat ik net met mijn grote silicone rubber monsters met veel scherpe dreggen bezig was geweest schrok ik me rot, de eerste associatie was een tot leven gewekte bullfrog over mijn voet, het bleek echter de slang te zijn. Hij was denk ik achter mijn rug de boot ingewipt en was meegevaren. Bob pakte de landings-handschoenen voor de meerval en viste de slang onder de bank vandaan. Het bleek een niet giftige ringslang, we vissen toch nog in de “wilde”natuur. Het diertje naar de overkant gebracht en losgelaten.
Uiteindelijk vingen we in 11 visdagen 5 meervallen, de grootste 1.10 mtr. De vangsten dus erg middelmatig maar het plezier en het weer niet. Onze hond die ook “mee viste” kreeg een oude drijfnatte handdoek als cape, om zijn temperatuur acceptabel te houden. Het blijft lastig: grote vissen zitten er 100% maar vangen is niet vanzelfsprekend.
Alle prettige zaken onder handbereik, goede camping, mooi water, prima voorzieningen van goed frans restaurant tot supermarkt binnen 5 km. Alleen het vangen......die 160 plusser zat goed verstopt, volgende keer beter Bob!