De Ultieme sessie voor iedere sportvisser
Op de camping waar we al diverse keren zijn geweest brengen we snel ons kampement voor de kleding en overige visspullen in stelling. Een uurtje verder ligt onze boot ook te water en parkeren hem keurig aan onze privesteiger die pal aan ons plekje ligt.
Een bak koffie verder, komt onze franse buurman Jean-Pierre ons begroeten, deze man die wil elke dag uptodate gehouden worden over de vangsten die wij boeken. Dit gaat al een paar jaar zo, ronduit geweldig zo`n franse man die vol lof en over gekte spreekt als hij ons weer ziet aankomen zonder de vrouwen die in het voorjaar overigens wel mee mogen. Na nog een aantal begroetingen en gesprekken met onze andere bekende buurmannen moeten we voor Patrick nog even een vergunning regelen. Wij hadden in het voorjaar een jaarvergunning gekocht, dus dat scheelde nu weer in het budget. Ook haalden we nog even bij de plaatselijke Gamme-Vert wat harde mais die we op de camping gelijk in de week zetten.
We hebben deze sessie onze gebruikelijke strategieen min of meer wat aan de kant geschoven om iets passiever te vissen dan de vorige sessies, waarbij we min of meer gehele dagen actief vanuit de boot viste en het kwakhout en de dobbers goed nat hielden om zo snorremans te vangen. Nu hadden we onze zinnen op de onderwaterdobbers gestort voor het meervallen en zo ook een karpertje te vangen met een boillie.
Na een middagje varen en diverse lokaties bekeken te hebben voor onze overnachtingen bevonden we een beschutte lokatie in de binnenbocht van de Saone, waar we zeker een paar hengels uit konden gooien en varen. De karper kan soms massaal op je ballen duiken en er gaan soms meerdere lijnen tegelijk aan de loop. Om zes uur hebben we al het visgerei opgehaald vanaf de camping en kan het installeren beginnen van ons onderkomen. Rond een uurtje of acht hebben we alles naar het zin en liggen er welgeteld elf hengels uit met de verdeling van 5 karperstokken en 6 meervalstokken, later deze week varieert deze verdeling in verband met te onregelmatige nachten. Maar dat leest u zowel. Op de Saone mag je met 4 hengels der persoon vissen al konde we hier de 12e hengel niet kwijt. Nog eventjes het water op en de voerlokaties voor de karper even in werking stellen en toen het ozo verdiende biertje. Na een toch wel lange nacht rijden en het installeren en zoeken naar een geschikte plek op de dag liggen we rond tienen in ons slaapzakkie.
De vijf karper hengels zijn voorzien van Black-boillies 20mm van de boillie-Express zowel enkele als dubbele knikkers op de hair. Vijf meervalstokken met reel hadden we voorzien met een onderwaterdobber en een levende paling als aas. Deze hengels waren allen voorzien van optonics de een wat gevoeliger als de andere. De overgebleven meervalhengel met reel stond als een boog gespannen op een omgewaaide boom en een breeklijn met daaronder voorzien van levende paling die ons `s nachts wel eens flink wakker kon gaan houden.
Patrick was met een kort sprintje bij de karper hengel die al snel een twintig meter lijn kwijt was en sloeg deze met een ferme zwaai aan. De hengel boog zich als een hoepel en aan de andere kant van de lijn vocht een karper, maar verloor de strijd. Na een paar minuutjes strijden konden we onze eerste vis al binnen een paar uur landen, een 21 pond schub was Patrick zijn deel. Dat is niet mis voor een eerste karper. Na een aantal foto`s geschoten te hebben wordt de vis weer in zijn element terug gezet. Snel duiken we weer ons zak in. Om even over zessen knalt er opnieuw een optonic af, Gertjan pakt de karperhengel en na een korte dril maar hevige dril wordt er een 23 ponds schub gelandt.
Al zal het nog wel even duren voordat hij zijn PB van 231cm nog een keer verbreken, al kan dat natuurlijk met de eerst volgende vis zo het geval zijn. De meerval stringeren we in dieper gedeelte van de rivier om zo over een paar uurtjes wat mooie foto`s in het ochtendgloren te nemen. Dit doen we alleen vroeg in de ochtend, om zo niet onnodig lang de vis te stringeren. Anders nemen we de foto`s `s nachts. Alles in het welzijn van de vissen. Nog geen twee uur later gilt er al weer een optonic af, wederom een meervalstok die bijna van de rodpod afgetrokken wordt. Patrick pakt de hengel en slaat aan. Vanuit de boot wordt de vis in het ochtendlicht gedrilt en na tien minuten geland. Niet eerder hebben we twee meervallen tegelijk kunnen fotograferen.
Deze meerval gaf 139cm aan op het meetlint. Nu nog even wat foto`s schieten. Wat is dit toch een fenomenale sessie en we zijn pas halverwege.
De doelstellingen die we deze sessie gesteld hadden met een twee meter plus meerval en een hoge dertiger hebben we nu al bereikt. Wat kan er nu nog nog komen??
Zo filosoferen we deze dag nog lekker voort. We vangen zelfs op de feeder onze karpertjes en met de pen een made vangen we voorntjes en zonnebaarsjes.
De karpers laat zo nu en dan nog van zich horen door een optonic te laten janken.
Vandaag blijft de naald op de weegschaal onder de 20 pond hangen. `s Avonds is het al weer vroeg donker en na een paar biertjes kruipen we weer in ons zakkie, totdat we eventjes over drieen weer gewekt worden door een krijsende optonic met daarop een meervalstok. Roy slaat de hengel krom tot in het handvat en voelt weer hevige weerstand aan de andere kant van de lijn. Snel de boot in met Gertjan als stuurman zitten we binnen de korste keren boven de vis. Deze had voordat we de hengel te pakken hadden al wat meters lijn van de reel afgezwommen. Na een gevecht van een minuut of tien zien we voor het eerst een staart van de meerval, waarop Roy al weer aan PB zat te denken.
Na de landing en meting van de vis bleek deze ook 178cm lang te zijn. Dezelfde grootte als de meerval die patrick ving.
We duiken nog even in de zak en zouden bij het eerste ochtendlicht de foto`s schieten.
Om zes uur loeit er alweer een optonic af, maar nu met een karperstok erop. Na een minuut of vijf laat zich een mooi spiegeltje van een pondje of veertien zien.
Gelijk hebben de gevangen meerval gefotografeerd en in zijn element teruggezet.
Overdag vingen we onze karpertjes weer en hebben we nog wat op het water geclonkt met diverse stijgers en een gemiste aanbeet voor Patrick. We zouden nu nog een nacht van dit kampement gebruik maken en morgen de hele dag en avond op het water vertoeven om zo de laatste nacht op de camping te slapen. `s Avonds om half zes horen we ineens een reel aflopen zonder de optonic te horen, lijn lag er nog naast. Weer een meervalstok die bijna de rodpod afgetrokken wordt. Gertjan pakt de hengel en slaat hem aan. Roy stond inmiddels al in de boot klaar om Gertjan boven de vis te dirigeren. Na een korte en hevige dril geeft de meerval zich over en land Roy met de meervalgreep de vis.
Bij meting en nameting van deze vis komt deze precies op 139cm uit, Patrick ving ook al een 139cm. Na wat foto`s hebben we de andere foto`s met elkaar vergeleken en kwamen we tot de conclusie dat het toch om andere vissen ging.
Om `s ochtends tegen vijfen worden we gewekt door een baitrunner die zijn lijn weer vrijgaf aan een op hol geslagen karper die de optonic weer liet krijsen. Na een mooie dril met het betere trekwerk wordt er een mooie spiegel geland van ruim 33 pond.
Waarop Patrick ook gelijk mee wilde om een meerval met het kwakhout en octopussy volgehangen met wormen te vangen. Patrick krijgt een tweetal aanbeten binnen het uur maar verzilverd ze niet. Toen barste boven ons een wolkbreuk los waarop we een uur in ons tentje opgeborgen zaten. Dit beloofd nog wat als we straks op het water zitten.
Meestal als we op het water vissen met wat regen zijn de vangsten altijd wel goed.
Nadat de meeste spulletjes door het ochtendzonnetje en straf windje weer gedroogd waren varen we in drie etappes alles weer naar de camping. Daar aangekomen worden de meeste visspullen al weer in de vistassen opgeborgen en houden we alleen het broodnodige gereed voor onze middag en avond in de boot. Ook houden we nog drie hengels gereed met onderwaterdobbers om zo vanaf de camping onze laatste nacht nog een meervalletje te kunnen scoren.
Om een uurtje of twee zitten we op het water en laat Roy de eerste knallen over de Saone galmen en binnen tien minuten is er een eerste aanbeet op een dobber met en paling eronder. Na het binnendraaien van de hengel hangt er een meervalletje aan van zo`n 61 cm. Nog geen minuten later knalt er eentje op de octopussy die Patrick vast had, de hengel werd tegen de bootrand geslagen met een ruk. Na een korte dril vangen we onze negende meerval deze vakantie. We hebben nu alle drie, welgeteld drie meervallen op de kant en het kan eigenlijk niet meer stuk. We nemen nog een koude kronenbourg om op dit succes te proosten, wat hier na gebeurde is met geen pen te beschrijven dus houden we het kort. Na nog een uurtje of drie op het water vertoefd te hebben was bijna elke stijger die we op onze Lowrance te zien kregen een hanger.
Tja en dan de vraag aan ons drieen wat doen met de onderwaterdobbers die we nog uit zouden varen. De stand was inmiddels Gertjan 7stuks, Roy 7stuks en Patrick 6stuks meervallen. Dus Patrick kwam er eentje tekort om gelijk te eindigen. We besloten alsnog de drie onderwaterdobbers uit te varen op de `s middags gelokaliseerde hotspots, ook al kon het niet meer stuk. We gunden Patrick de gelijke stand. Na een uurtje of drie slapen krijsde er een optonic door de kalme nacht waarvan we alle drie zoiets hadden, deze staat veel en veels te hard afgesteld. Patrick sloeg al snel de hengel aan en zo stopte het geluid van de optonic, waarop je verder op de camping een aantal lichten in de caravan zag aanspringen. Gertjan had Patrick inmiddels al boven de vis gedirigeerd en na een minuut of tien kwamen ze bij de aanlegstijger aan en na meting bleek dat deze meerval een lengte had van 123 cm.
Verder hebben we deze nacht rustig door kunnen slapen en `s ochtends na een uurtje stoeien waren we weer klaar voor de terugreis.
Tijdens de autoreis van een uurtje of negen hebben we ons kostelijk vermaakt over deze sessie en haalden we alle bloopers en vangsten nog eens naar voren.
Uiteindelijk hebben we ieder zo`n zeven meervallen gevangen waarop we dus uitkwamen op 21 meervallen van 49cm tot 210cm.
Het aantal karpers dat we gevangen hadden varieerde van 39 stuks tot en met 43 stuks, waarop we maar hadden besloten het gemiddelde aan te nemen van 41 stuks. Zowel spiegelkarpers als schubkarpers van 12 pond tot en met 38 pond.
Onze conclusie van deze zeer vangstrijke sessie is dat je met de onderwaterdobbers zowel vroeg in de avond tot vroeg in de ochtend goede kans hebt om wat te vangen. En dat je overdag eigenlijk toch echt het water op moet om een meerval te kunnen haken.
Wij hadden nog niet eerder met de onderwaterdobber gevist, dus na enig denkwerk en proefjes de eertse dag was het succes hiervan meteen de eerste dag raak.
Voor de karper hoef je op de Saone geen uitgekiende strategieen en tactieken te bedenken om een visje te kunnen vangen al zal je wel veel en breed moeten voeren om de vissen je aas te laten vinden. Er varen partyboten in de rondte zoals de “Princess the Provense” en de “Viking” die je stek door de zuiging in één keer leeg trekken en het voer en je haakaas soms tientallen meters verplaatsen.
Verder willen we de Meervalstudiegroep.com en Fishtown.nl in het bijzonder bedanken voor de nodige tips trucs en de wonderknikkers.
Nog een vriendelijke visgroet aan iedereen die dit verslag van een ultieme sessie leest.
Gertjan Knaap, Patrick Boon en Roy Noom.